Terug naar het overzicht

Julen leeft niet meer

27 januari 2019 /
Aart Mak

Julen leeft niet meer, het Spaanse jongetje dat wereldnieuws werd.

Het was een van mijn angstdromen, om levend begraven te worden.

Ik zag mij als een brood in de halve cirkel van een bakstenen oven worden geschoven, mijn hoofd eerst en achter mijn voeten werd het deurtje gesloten. De ruimte was zo krap dat ik alleen mijn vingers en tenen kon bewegen. Daar lag ik dus, te wachten tot de zuurstof op was of de hitte onverdraaglijk zou worden. Maar voordat dat gebeurde was ik al sidderend van angst wakker geschrokken. Jaren geleden heb ik geprobeerd naar een film te kijken over een man die in een doodskist twee meter diep in het woestijnzand was begraven. Levend begraven. De man kon zich enigszins op z’n zij draaien, had een telefoon met nog weinig energie en ik geloof ook een zaklamp met half lege batterijen en moest maar proberen er uit te komen. Dat lukte hem niet. En mij lukte het niet om die film uit te zien, hoezeer ik steeds maar probeerde te bedenken dat een camera en dus een cameraman alles registreerde en dat het niet echt was. Het was dus wel ooit echt gebeurd. De film heet overigens Buried. Dat zeg ik maar voor wie dit wel kan aanzien.

En nu is er dat jongetje, wás er dat jongetje, Julen, die meer dan zeventig meter onder de grond terecht kwam, naar beneden gegleden door een smalle schacht die zo breed was als een grote koekenpan, te smal voor welke volwassene dan ook. Een jongetje zo oud als mijn kleinzoon. Na twee weken van alle kanten graven naar waar hij ergens in het diepe donker moest zijn, hebben ze hem gevonden. Dood. Arm klein kind, opgeslokt door de aarde. Arme ouders met hun hartverscheurende verdriet en gruwelbeelden die hun geest misschien wel blijvend zullen bevolken.

Zaterdag werd door autopsie duidelijk dat hij bij zijn val zo gewond was geraakt aan zijn hoofd dat hij toen al bezweken moet zijn. Ik ervaar dat bericht bijna als een opluchting. Hij heeft dus niet dagen lang in het donker doorgebracht, alleen maar bewust van de stilte en het duister om hem heen. Maar elke keer dat een kind sterft, wordt de aarde onherbergzamer en het leven nog onbegrijpelijker dan het al is. Resquiat in pace.

Tags - buried - dood - julen - kind - levend begraven

Deel deze column:

Andere gerelateerde columns: